macsoc - Pon 06 Mar, 2006 21:57 Temat postu: Młot na Michtrix'a
circ - Pon 06 Mar, 2006 23:02 ,,Czego się boi, jeśli powinien się cieszyć? Czy może jest coś, co może się wydać, coś, co Michnik chce ukryć?'' Michtrix się kończy. Michnik jest śmiertelnie chory. Mówię o ciele. Porter - Wto 07 Mar, 2006 11:06
Symuluje, chce wzbudzić litość. antyk - Wto 07 Mar, 2006 16:20 Temat postu: GORZKIE I PRAWDZIWE.. http://forum.hotnews.pl/f...4,3739.html#all Gorzkie i prawdziwe Ant 05.03.2006r. 05:12 Balansowanie miedzy stresem a wrogością do naszej absurdalnej codzienności trwa już od lat i stało się już w swoisty sposób jednostajne i monotonne. Monotonia otępia, niszczy osobowości. Obecny system pokracznej ,,gospodarki rynkowej,, jest chyba bardziej demoralizujący niż sam komunizm. Mam kolegów zajmujących znaczące stanowiska w urzędach państwowych i widzę jak bardzo się zmienili w ciągu ostatnich kilkunastu lat...teraz pazerni, drapieżni, chciwi. Urzędy, przy których funkcjonują, stały się dla nich po części prywatnymi firmami. Skala wzajemnych powiązań w robieniu własnych pieniędzy jest zastraszająca. Czasami jestem przedmiotem ich drwin i pouczania jak robi się interesy (sic!) Rzeczywiście, pracując od rana do wieczora nie jestem często w stanie opłacić obecnie lokalu , który wynajmuję a dla nich jestem biedakiem. Poznałem też i te hołubione przez nich układy i nie chcę do tego wracać . Naprawdę, trzeba nie mieć szacunku do samego siebie i czuć się zwykłą, służalczą miernotą, by móc w tym stadzie funkcjonować. Popadam jednak w skrajne przygnębienie, kiedy z samego sejmu słyszę SLD-owca, który kpi z hipokryzji tych co niby ,,nie biorą,, Nie wywołała ta wypowiedz żadnego oburzenia, nie podjęto debaty w mediach.... wspólnota tych co kradli i kradną. Piszę to z całą odpowiedzialnością. Państwo w obecnej chwili niszczy nas. Niszczy ekonomicznie, duchowo, niszczy więzi międzyludzkie, poczucie tożsamości a w tym wolę i determinację działania z szerszymi horyzontami. W PEŁNI PODZIELAM UWAGI co do tzw. problemów medialnych. Jak za naciśnięciem guziczka w sztabie dowodzenia, w całej Polsce zmieniają się tematy burzliwych dyskusji o ,,pupie Maryny” lub wyrażania prawie świętego oburzenia pod wskazanym adresem. Jestem w stanie zrozumieć postawę tępawych ,,salonowców,, kiedy zwalczają kościół ze względu na dyskomfort psychiczny wywołujący 10 przykazań a w tym : nie kradnij, nie dawaj fałszywego świadectwa przeciw blizniemu swemu i inne. Budzą jednak we mnie wrogość powielacze tych medialnych fobii. Gdyby oderwali się od telewizorów i ruszyli w Polskę zobaczyliby może jak bardzo szablonowe, a poprzez to i głupawe jest to ich zainspirowane konkretnie myślenie. Nawet, wydawałoby się katolicy, powielają medialne memy atakując o. Rydzyka i Chrześcijaństwo jakby to właśnie było przyczyną biedy, korupcji i złodziejstwa w majestacie państwa. Nasze media ubliżają intelektowi myślących ludzi. Widziałem już prymitywizm informacyjny we Francji i w Niemczech ale u nas przybrał on chorobliwą jaskrawość. Kto jednak jest w stanie silnie przeciwstawić się temu?.... nasze głupawe, na miarę zapotrzebowania autorytety? Naszą autentyczną inteligencję wymordowano! W tej powszechnej głupawce często czujemy się wyalienowani . Droga Renato, czujesz myślisz, żyjesz. Dla mnie i jak sądzę dla wielu na tym forum stałaś się bliską osobą... czujemy podobnie . Co najważniejsze , nie stałaś się jeszcze zdechłą rybą. Na zakończenie: niedawno ,w sieci, ktoś w mojej pamięci przywołał film ,, Wujaszek z Ameryki,, W tym filmie porównano rekcje ludzi z doświadczeniami na szczurach , których reakcje okazały się zaskakująco podobne. Szczury w sytuacji ciągle stresujących bodzców i niemożliwości odreagowania na nie , szybko popadały w chorobę i zdychały. Kiedy jednak doświadczyły, że walka i wysiłek przynoszą jakieś efekty, potrafiły wykazać niewiarygodną kondycję psychiczną i fizyczną znosząc bez uszczerbku dla zdrowia niewiarygodne tortury. Aby nie zdechnąć jak szczury...walczmy z nadzieją na coś lepszego i godniejszego homo sapiens. Serdecznie pozdrawiam ta sytuacja to mi ojeny 05.03.2006r. 08:48 przypomina ciągle "wesele" i jej przesłania do Polaków ! a PAKT-owicze oby nie postradali ponownie "złotego rogu". Media w polsce służą "elicie" a nie społeczeństwu... , elity warszawskie żyją ponad stan i chcą oglądać w tv to co sami óważają za słuszne i to co nie zaboli ich w bogaczowskiemu postrzeganiu świata...! nie ujęła bym tego trafniej- Mira 06.03.2006r. 21:33 Moja rodzina przeszła już rozmaite problemy wynikające z<,transformacji "w Polsce.Wychować i wykształcić troje dzieci nie będąc uwikłanym w układy i ,,przyjażne" to ogromny wysiłek i ciągłe problemy.Niepłacone w terminie rachunki,wyłączanie prądu, konieczność brania pożyczek /świadomie/ na warunkach lichwiarskich -bo nie ma innego wyjścia.Komentarze bliżnich ,,kto nie ma miedzi niech na d... siedzi".Co tam zmarnowane talenty mlodych ludzi.Jeżeli rodzicom trudno -to zdolności ich dzieci mogą się zmarować.Antyrodzinna polityka państwa była faktem. Udało się jednak .Nie załamaliśmy się .nie wpadli w nałogi .Trzymamy się razem. Mamy czyste ręce i sumienia. Jesteśmy zdolnym narodem .Dbajmy o swoje interesy .NIe dajmy się. NIe wpadajmy w zwątpienie i nałogi. Zawsze jest wyjście. Super-MOr - Wto 07 Mar, 2006 20:07
MICHTRIX a Michnik to jednak dwie różne rzeczy. O chorobach Michnika krążą od dawna po Warszawce trzy wersje: - że ma raka; - że ma gruźlicę; - że ma AIDS. Ciekawe, czy który z 'postępowców' założy kiedyś 'T-shirt wolności'  z napisem 'Nie płakałem po Michniku'?  Zdrówka wszystkim circ - Śro 08 Mar, 2006 00:12 Michnik był częscią Matrixa. W Polsce jego głową. W naszych umysłach Matrix czyli kłamstwo ma krótką historię, bo komunizm nigdy nie zadomowił się w sumieniu narodu. Może mamy szansę z tego wyjść, pod warunkiem, że całkowicie odtajni się i upubliczni historię i to jak najszybciej. To walka z czasem, o media, podręczniki, o sumienia. Stary Belf - Śro 08 Mar, 2006 16:10 „GazWyb” odkryła kolejny spisek, spisek rządu RP, polegający na niepoinformowaniu społeczeństwa o epidemii ptasie grypy w Polsce. Wg „GazWyb” rząd wiedział o zarażonych wirusem H5N1 łabędziach już w sobotę, ale informację tę podał dopiero w poniedziałek. I na nic zdają się tłumaczenia dyrektora Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach doc. dr. Wijaszki, że o potwierdzeniu obecności wirusa H5N1 w organizmach padłych łabędzi poinformował on zarówno ministra rolnictwa, jak i głównego lekarza weterynarii, faksem w niedzielę wieczorem. Na nic też fakt, że informacja o znalezieniu martwych ptaków, które mogą być zarażone wirusem ptasiej grypy została upubliczniona w niedzielę w godzinach około południowych (sam oglądałem konferencję prasową w tej sprawie, emitowaną w regionalnej TVP). Dla „GazWybu” to nieistotne błahostki. „GazWyb” wraca na arenę jako demaskatorka perfidii pisowskiego rządu. Tylko dlaczego musi w tym celu uciekać się do matactw i kłamstw. No cóż, nie wystarczą słowa, że gówna się nie czytuje, bo można pobrudzić sobie ręce i będą śmierdziały, bo to czego dopuściła się „GazWyb” to więcej niż tylko kaczka dziennikarska rodem z tabloidu. To czego dopuściła się „GazWyb”, publikując niesprawdzoną i fałszywą informację o ptasiej grypie, to nie chamskie śmichy-chichy z koszulkami typu „mam okres”, „jestem gejem”, czy „nie płakałem po papieżu”. To oszczerstwo rzucone w przestrzeń publiczną, za które „GazWyb” powinna ponieść karę na tyle dotkliwą, żeby niesprawdzonych i oszczerczych informacji już więcej nie publikować. Półkownik - Czw 09 Mar, 2006 13:57 Gdzieś tam wyczytałem, że możłiwość zarażenia się ptasia grypą w Polsce jest mniejsze, niz główna wygrana w Totolotka. Podobnie było z chorobą szalonych krów. To jest wielka manipulacja monopoli farmaceutycznych. A te głupie pismaki gotowe są każdą bzdurę wstawić na 1-szą stronę, byleby im się sprzedaż zwiększyła. I za to należy im się chłosta pod pręgierzem. Kiedyś był takowy na głównym placu w mieście. Do dzisiaj istnieje w niektórych miastach, np. w Moskwie na placu czerwonym - nazywa sie on 'łobnoje miesto". W pobliżu cerkwii. Ja osobiście drób jem bardzo niechętnie. Sama panie dzieju chemia i sterydy w paszach. A szczególnie dużo antybiotyków w indykach. Chyba, że kurak prosto ze wsi. Wolę tę zwykłą polską świnię, lub kawałek krowy, ale z zaprzyjaźnionej masarni. Niestety nie wszyscy takowe zaprzyjaźnione mają. Mariusz K. - Sob 01 Kwi, 2006 06:04 antyk,[align=justify]dobry jestes, trzymam kciuki. circ - Nie 02 Kwi, 2006 01:43 Serce pragnie sensu" ...a czego pragnie serce dziennikarza? Co się dzieje z nami, tymi urodzonymi w PRL-u, tymi, którzy dostali dar obecności Jana Pawła II na niemal 30 lat? Mieliśmy Ojca Duchowego całego Narodu, a więc każdego z nas, także dziennikarzy. Co media mają wspólnego z Ojcem Świętym, z wiarą katolicką? Zdawałoby się - nic prostszego, relacjonować pielgrzymowanie Jana Pawła II. Taki był medialny, taki otwarty, tak "profesjonalnie" zachowywał się wśród kamer, a cokolwiek by nie robił i mówił, to i tak miliony chciały Go oglądać! Media dawały nam prawo do Ojca Świętego, uchyliły drzwi dla wiary i modlitwy dla chorych, a jednocześnie, jak za parawanem, kupczono dziennikarskim środowiskiem. Jakże dla nas, dziennikarzy w TVP, żenujące było uganianie się za Ojcem Świętym decydentów telewizyjnych, o których wiedzieliśmy z autopsji, że na co dzień wycinają z ramówki katolickie programy, zlecają deprawacyjne produkcje czy wręcz wyszydzają Papieża (np. na spotkaniach redakcyjnych). On i to znosił - fotografował się z nimi, przyjmował ich i im błogosławił. W archiwach TVP odnalazłam w roku 2000 bezcenne materiały filmowe, o których istnieniu nikt nie wiedział. Szukałam jakichkolwiek materiałów z pierwszej pielgrzymki Ojca Świętego do Polski... i nigdzie ich nie było! Aż nagle wpadłyśmy na pomysł z wybitną archiwistką (już nie pracuje w TVP), aby cierpliwie przeszukać wszystkie materiały z tego okresu pod hasłem "gen. Jaruzelski". I tam był właśnie... także Jan Paweł II jako jeden z zagranicznych gości przyjmowanych przez I sekretarza PZPR. Kamery ustawiano głównie na partyjnych przywódców, a Ojciec Święty filmowany był zza pleców czy ucha... W emitowanych materiałach wiwatujących tłumów nie było, a najczęściej jakieś grupki staruszek. W materiałach niewykorzystanych, ukrytych w archiwum, były taśmy z oczekującymi tysiącami ludzi, z budzącą się do modlitwy Polską. Radosny Ojciec Święty, z miłością patrzący na Polaków - tych jeszcze niedowierzających cudowi nadchodzącej wolności, nieogarniających jeszcze, jaka zbliża się szansa... Biskupi nieśmiało włączający się do wspólnego śpiewania z Janem Pawłem II... Te taśmy nie były dla nas, dla widzów polskiej telewizji, chociaż to z naszych pieniędzy budowano studia telewizyjne, redakcje, maszty i przekaźniki, płacono pensje partyjnym redaktorom, wiernym i oddanym swoim partyjnym pracodawcom i gwarantującym dziennikarzom dostatek oraz poczucie władzy nad ogłupianym ludem. Fakt, że ktoś, kto bezpośrednio nie zetknął się z pracą w mediach, ma prawo nie pojmować całego procesu długofalowej, wieloletniej strategii wykorzeniania wiary w Narodzie... za pomocą mediów. To nie tylko sprawa cenzurowania materiałów prasowych, radiowych czy filmowych. To przede wszystkim kwestia kontrolowania środowiska i wywierania nacisku na dziennikarzy, także - deprawowania środowiska dziennikarskiego. Dziennikarz z etykietką "kościółkowego" (noszę ją w TVP od około 1994 r., zawdzięczam ją oficerom politycznym, których redakcję przejęłam i na pierwszy dzień tej pracy otrzymałam telegram z błogosławieństwem z Jasnej Góry) - taki dziennikarz czy kandydat na aplikanta nie ma praktycznie szans na wysokobudżetowe programy. Problem tkwi w nim samym! Nie wejdzie w korupcyjny układ, nie będzie brał udziału w pijackich czy amfetaminowych "prywatkach" redakcyjnych itd., a przede wszystkim nie będzie uprawiał manipulacji czy dawał "fałszywego świadectwa przeciwko Bogu ani bliźniemu". Problem z takim "kościółkowym dziennikarzem" jest poważny - media są kasowe, przynoszą ogromne zyski, ale dobro, szlachetne programy, uczciwa publicystyka polityczna itp. NIE SĄ dochodowe, nie stanowią sensacji, a więc nie sprzedają się szybko i nie produkują tanio. W mediach do dzisiaj mamy wielu decydentów niczym dziedziców partyjniackich rodów, z Bolszewii rodem, zawziętych ateistów - oburzonych na "wciskanie się religii i Kościoła" do mediów. I nie robi na tych decydentach większego wrażenia, że Polska była i jest katolicka, że Jan Paweł II to nie jedynie "biały misio", z którym tak ładnie wychodzi się na fotografii, a wychowawca Polskiego Narodu do życia w godności i uczciwości. Że nie wystarcza transmitowanie samonapędzających widownię pielgrzymek papieskich czy ostatniego pożegnania Ojca współczesnej wolnej Polski - ale trzeba by zmienić coś więcej w ramówkach programowych, w stosunku do dziennikarskiej pracy (która jest także podobno i służbą, i powołaniem), w stosunku do samego czytelnika czy widza także! Dzisiaj już Polacy wiedzą, że są płatnikami podatków, które powinny być zużywane na ochronę ich samych, na ochronę ich praw i wolności, wiedzą, że własnym zrywem i ofiarnością oswobodzili się z niewolniczego systemu totalitarnego. Polacy płacą abonament na "budżetową, publiczną" telewizję i radio. Za to uzyskują prawo, czyli sami je sobie kupują, do rzetelnej, uczciwej informacji, do wspierania ich przez media w wielkim trudzie odbudowywania wolnego państwa polskiego, do wychowania w uczciwości, do edukacji, do nauki godności obywatelskiej, wreszcie do wychowania we współodpowiedzialności za własne losy i za losy Ojczyzny. Jaka będzie pierwsza rocznica rozstania z Opiekunem Duchowym Polaków? Ilu bolszewików poprzebiera się w owcze skóry i ustawi do uwiarygodniającej fotografii na tle Jana Pawła II? Czy znajdzie się wśród nich wielu, którzy wyspowiadają się z inwigilacji katolików, z wyniszczania dziennikarzy religijnych, z wkradania się na pokoje duchownych, ze sprzedawania uczciwych Polaków, z pisania donosów, z tworzenia fałszywych materiałów, z brukania plotkami, z pomawiania, z uniemożliwiania uczciwej odbudowy Polski, katolickiej Polski? Bałam się, co też "oni" ze mną zrobią, gdy odmówię... może pobiją? Może nigdy nie znajdę wymarzonej pracy? Zdumiona własną odwagą, spokojem ducha, powiedziałam: "Nie, ja tego wszystkiego nie potrzebuję, panowie, bo ja... ja już dla was robię filmy... o tym, jak każde serce pragnie sensu". Drwili, przepowiadając mi zły los: "Głupia, nigdy nie znajdziesz pracy, zawsze będziesz ganiać z kamerą na plecach w te swoje Himalaje, albo po śmietniskach Kalkuty, nigdy nie zostaniesz kimś w tym zawodzie!". "Oni" nie mogli wiedzieć, że tylko jednemu Polakowi zaufałam bez granic - On wskazał mi moją drogę do zawodu dziennikarza, dał mi też motto, którego "oni" nie znali: SERCE PRAGNIE SENSU. I drugie: NIE LĘKAJCIE SIĘ. Jan Paweł II wiedział doskonale, jak "każde ludzkie serce pragnie sensu". Od pierwszej Jego pielgrzymki do Polski mam ze sobą dar Jego słowa: "...nadzieja jest zawsze związana z pewną wartością, jaką mamy osiągnąć. Jeszcze inaczej: z wartością, jaką pragniemy nadać naszemu życiu. Dlatego też w nadziei wyraża się poczucie sensu naszego życia. To poczucie nie zależy przede wszystkim od tego, co posiadamy - ale od tego, jaką mamy świadomość wartości naszego człowieczeństwa, naszej ludzkiej godności". Anna T. Pietraszek http://www.naszdziennik.p...401&id=em13.txt circ - Pon 03 Kwi, 2006 21:51 Tam też podejmują nieśmiałe walki z Michtrixem. USA: Artykuł, który wstrząsnął izraelskim lobby 2006-04-03 20:31 Zagorzały spór wywołał w USA artykuł dwóch politologów, w którym twierdzą oni, że lobby izraelskie odgrywa nieproporcjonalnie dużą rolę w amerykańskiej polityce zagranicznej, wskutek czego kieruje się ona czasem interesami Izraela kosztem bezpieczeństwa USA. dalej » Autorami tej tezy są dziekan J.F.Kennedy School of Government na Uniwersytecie Harvarda profesor Stephen Walt oraz profesor Uniwersytetu Chicagowskiego John J.Mearsheimer. Opublikowali oni swój artykuł na stronie internetowej Uniwersytetu Harvarda. Żadnemu innemu lobby nie udało się tak bardzo odwrócić amerykańską politykę zagraniczną od tego, co sugerowałyby interesy narodowe Stanów Zjednoczonych, i jednocześnie przekonać Amerykanów, że interesy USA i Izraela są w zasadzie identyczne- piszą Walt i Mearsheimer. Ich zdaniem, przykładem jest tutaj wojna w Iraku, rozpoczęta z inicjatywy neokonserwatystów pełniących wysokie stanowiska w Waszyngtonie za rządów prezydenta George'a W. Busha, jak były wiceminister obrony Paul Wolfowitz i były podsekretarz stanu ds. politycznych w Pentagonie Douglas J.Feith. Ten ostatni zwłaszcza uchodził za czołowego przedstawiciela proizraelskiego lobby. Obaj odeszli z administracji w drugiej kadencji Busha. Wojna w Iraku - argumentują profesorowie - motywowana przez pragnienie, aby uczynić Izrael bezpieczniejszym zantagonizowała głównie stosunki USA ze światem muzułmańskim i w sumie utrudniła Stanom Zjednoczonym prowadzenie polityki zagranicznej zgodnej z ich prawdziwymi interesami. Autorzy powiązali także zagrożenie USA przez islamski terroryzm z proizraelską polityką amerykańskiego rządu. Stany Zjednoczone borykają się z problemem terroryzmu w dużej mierze dlatego, że są tak blisko związane z Izraelem - czytamy w artykule. Teza o związku wojny z Iraku z interesami Izraela nie jest nowa. Z drugiej strony - zwracają uwagę obserwatorzy - z sondaży opinii wynika, że Amerykanie żydowskiego pochodzenia w większym nawet stopniu sprzeciwiają się tej wojnie, niż ogół populacji. Artykuł Walta i Mearsheimera wywołał ostrą krytykę ze strony wielu naukowców i komentatorów. Według profesora prawa Uniwersytetu Harvarda Alana Dershovitza, powielają oni tradycyjne antysemickie stereotypy. - Wszystko to już słyszeliśmy, to gadanie o potężnych żydowskich lobbies. Jest to język znany z arabskich i skrajnie prawicowych portali internetowych - napisał Dershovitz, zdaniem którego przedstawione przez obu profesorów tezy są "paranoiczne" i odzwierciedlają spiskową teorię dziejów. Część amerykańskiego środowiska akademickiego zgadza się jednak z autorami artykułu. - Nie ma nic intelektualnie błędnego w argumentowaniu, że polityka USA na Bliskim Wschodzie uległa wypaczeniu wskutek potęgi pewnego krajowego elektoratu - powiedział dziennikowi "Washington Post" profesor studiów bliskowschodnich na Uniwersytecie Michigan Juan Cole. Wielu naukowców uważa, że Walt i Mearsheimer wykazali dużą odwagę narażając się lobby izraelskiemu w USA. Chwali ich za to m.in. słynny lewicowy intelektualista i surowy krytyk imperialnej polityki USA Noam Chomsky, który powiedział, że autorzy mogli oczekiwać "histerycznej reakcji" na swój tekst. Chomsky sam jest żydowskiego pochodzenia. Adam Grabowski - Wto 04 Kwi, 2006 10:12 Eee, pewnie jacyś antysemici to napisali Hegemon - Wto 04 Kwi, 2006 12:29 Tylko proszę nie powływać się na Chomsky'ego. Ten świr twierdził na ten przykład w latach 80-tych, że ludziom w KDL-ach żyje się lepiej niż w USA. Swoją drogą, "słynny lewicowy intelektualista" - to brzmi prawie jak "słynny uczciwy złodziej" albo "słynny dobroduszny morderca". Z dwojga złego wolę już tam żydowskie lobby od wszechogarniającego lewactwa (gorzej, gdy jedno i drugie idzie w parze - jak rzeczony Chomsky, czy "nasz" Michniczenko). P.S. Adamie, a kto powiedział, że niektórzy Żydzi nie są antysemitami? Taki Karol Marks naprimier'. Nie wspominając już o domniemanych żydowskich korzeniach pewnego niespełnionego malarza. Psuj - Wto 04 Kwi, 2006 13:05 Oraz o ortodoksyjnych żydowskich stowarzyszeniach sprzeciwiajacych się istnieniu państwa Izrael- chociaż fakt, to nie tyle antysemityzm, co antyizraelityzm... Lewicowy intelektualista... Nic dodać, nic ująć, Hegemon. circ - Wto 04 Kwi, 2006 13:51 Chomsky to trochę JKM, raz się myli, raz nie. Jednak problem jest i wszyscy widzą, że Palestyńczycy mają rację i że agresja na Irak jest świństwem. Nikt już nie wierzy w bajeczkę o broni atomowej. circ - Wto 04 Kwi, 2006 14:31 Jednym słowem wierzysz Hegemonie, że USA uratowała świat przed bronią atomową w rękach arabów? czy zalewem islamu? Przecież islam wprowadziła sobie Europa i Ameryka na własne zyczenie jako tanią siłę, godząc się również na wypieranie Palestyńczyków z ich ziemii i przyjmując jako imigrantów. Już dawno można było przewidzieć, że będzie z tym kłopot. A broń atomowa, nie po to, by rzadzić swiatem, ale by się bronić. ,,Jak pisze Washington Post, “Autonomia Palestyńska jest bankrutem, politycznie podzielona, przeżarta korupcją, niezdolna do zapewnienia bezpieczeństwa własnej ludności i – jak się wydaje – niechętna zapobieganiu atakom terrorystycznym przeciwko Izraelowi”. Pewien anonimowy członek Fatah oszacował, że w 90 procentach działalności gangów uczestniczą ludzie zatrudniani przez władze Autonomii.'' http://pl.danielpipes.org/article/2040 czy tam też nie rzadzi Michtrix? ,,Islamskie przysłowie: „Lepsze tysiąc lat tyranii niż jeden dzień anarchii” nosi w sobie ziarno prawdy, a życie na terytoriach Autonomii stało się rzeczywiście piekłem. '' czy to nie przypomina naszej rzeczywistości?
Czy czasem i nam na to nie przyjdzie w najbardziej drastycznej wersji? Mój znajomy biznesmen z koneksjami międzynarodowymi juz 5 lat temu mówił, że wejście do Europy może spowodowac taki scenariusz, że wściekły naród rzuci się do walki, a wtedy Europa będzie pacyfikowac polskich terrorystów. Będzie już za późno.
mamy i bank światowy. Super-MOr - Pon 10 Kwi, 2006 19:14 'RZECZPOSPOLITA' PLUS MINUS SPORY - Larum grają, czyli co się komu kojarzy Co oznacza w ustach pisarza-dziennikarza stwierdzenie, że nie zna kraju, o którym pisze? Znaczy mniej więcej to samo, co deklaracja z ust budowniczego samolotów, że właściwie nie ma pojęcia, jak się je buduje Smecz, publikujący swoje cykliczne pamiętniki w "Rzeczpospolitej", w ostatnim z nich ("Plus Minus", 18-19 marca) przyznał z rozbrajającą szczerością, że nie zna Polski. Co złośliwsi mogliby powiedzieć, że tym odważnym wyznaniem dokonał aktu ostatecznej autokompromitacji. Ja jednak skłonny jestem przypisywać Smeczową deklarację raczej jego skłonności do prowokowania. Turysta z lepszego świata Otóż śmiem twierdzić, że ów pisarz-dziennikarz zna Polskę, i to nie tylko Polskę spotykającą się na garden party u prezydenta Kwaśniewskiego czy wypoczywającą w kurortach nad Morzem Czerwonym. Smecz jest na tyle bystrym obserwatorem polskiej rzeczywistości, by nie pozwalać sobie na omijanie wzrokiem "ukrytego świata ludzi bez perspektyw". Nie, on go dostrzega, chociaż nie mówi mu "dzień dobry" w drodze do sklepu. Problem tylko w tym, że ta "gorsza" (chciałoby się powiedzieć za pewnym prominentnym politykiem - "moherowa") Polska wywołuje u Smecza tak charakterystyczne dla pewnego odłamu polskiej inteligencji mdłości i odruch wymiotny, a nie pobudza do poszukiwań przyczyn swego istnienia. Tym, co uderza mnie od kilku lat w felietonach Smecza, jest nasączony niepokojem, lękiem, a czasem wręcz paniką ton jego wywodów o Polsce. Jest to bardziej ton "turysty" niż uczestnika zdarzeń. Oto jego ocena rządów (ledwie kilkumiesięcznych) PiS: "Czegoś podobnego doświadczałem tylko na początku stanu wojennego". Obawiając się, że jego osobiste zdanie może nie wystarczyć w budowaniu nastroju grozy, Smecz cytuje "najsłynniejszego polskiego reportera": "Wiesz, teraz podróżując po świecie, będę wstydził się za Polskę". Zakładam, że "najsłynniejszym reporterem" nie jest Tomasz Lis i że reporter ten, podróżując po świecie w latach 60., 70. czy 80., wstydził się za tamtą Polskę co najmniej tak samo jak obecnie. Zostawmy jednak ironię Smeczowi, to jego ulubione danie. Zamiast tego zaczerpnijmy jeszcze raz z tej krynicy cytatów: "Wojny z nowoczesnym państwem nie da się jednak wygrać w centrum Europy bez sojuszu z Łukaszenką". Wystarczy? Pod żółtą gwiazdą A teraz spróbujmy przeanalizować na chłodno myśli nieuczesane Smecza. Nie wiem, czego ten uważny i dbający o zasady savoir-vivre'u turysta z lepszego świata doświadczał na początku stanu wojennego. Pamiętam natomiast, czym był stan wojenny - był wojną wydaną społeczeństwu przez władzę, a władza - narzuconą siłami obcego mocarstwa dyktaturą. Chociaż byłem wtedy siedmioletnim brzdącem, pamiętam lęk i płacz moich bliskich, pamiętam też nienawistne wiadomości w telewizji, zielonej od mundurów. Dzisiaj porównanie ze stanem wojennym wydaje mi się o tyle zasadne, o ile histeryczne ataki PO i mediów na PiS porównać można do histerycznych ataków WRON-y na "Solidarność". Można? Pewnie, że można. Żyjemy przecież w wolnym kraju, choć Smecz zdaje się tego nie dostrzegać z wysokości swej katedry. (Ale, nawiasem mówiąc, dostrzega stamtąd czerwone gatki swej studentki). Wróćmy wszak do wojennej retoryki Smecza, który widzi "wojnę" tam, gdzie jest jedynie normalna, znana we wszystkich krajach demokratycznych, walka polityczna. Z jakim to jednak "nowoczesnym państwem" wojuje Jarosław Kaczyński i jego partia? Ponieważ Smecz tego nie precyzuje, mogę się jedynie domyślać, że jest to państwo zbudowane przez Leszka Millera, Józefa Oleksego, Krzysztofa Janika i całą tę "piękną plejadę", której niczym gwiazda przewodnia (już nie czerwona, tylko po europejsku żółta) przyświecał Aleksander Kwaśniewski. Jest to doprawdy państwo, w którym obowiązywało "nowoczesne" podejście do rozdziału sfery gospodarki i polityki, a istotny wkład w to "unowocześnianie" mieli panowie Kuna, Żagiel, tudzież doktor K. Jeśli Smecz uważa, że Łukaszenko pomoże PiS zwalczać swych towarzyszy z komsomołu, to gratuluję silnej wiary. W stylu Sierzputowskiego Wzrusza mnie zaiste lęk Smecza przed masową emigracją młodych i dobrze wykształconych Polaków, powodowanych rzecz jasna nie chęcią dobrego zarobku (na taki po17 latach "przemian" nie mają co liczyć), ale szczerym obrzydzeniem do tego, co "wyprawiają" Kaczyńscy. Wstrząsający jest opis "wrzącej i kipiącej niechęcią do PiS" sali wykładowej. Tylko patrzeć, jak wrzący i kipiący studenci wyjdą na ulicę, by w słusznym gniewie zbuntować się przeciw "dyktaturze bliźniaków". Cóż, niestety, na razie ta mniemana dyktatura "nie przechodzi", nad czym szczerze ubolewa Stanisław Tym w swoim cotygodniowym felietonie pod hasłem "Pies, czyli kot". Hasło idealnie oddaje stan umysłu czołowego satyryka "obozu zatroskanych". Otóż Jarosław Kaczyński (choć dla "zatroskanych" podejrzany) myli się z oskarżonym, a może już skazanym, i pewnie dlatego nazywa go "Jarosławem K.". Wypowiedź "Jarosława K.", w której zachęca on dziennikarzy, aby zakładali własne spółdzielnie, Stanisławowi T. pomyliła się z wypowiedzią W. I. Lenina (wymienionego z nazwiska, w końcu swój chłop), zachęcającą do mordowania właścicieli. Stanisław T. kilkakrotnie zastrzega, że nie ma na myśli tego, co ma na myśli, w końcu wyznaje żartobliwie, że wszystko mu się z Wielką Socjalistyczną Rewolucją Październikową kojarzy, czym przypomina nie tylko Smecza (kojarzącego wszystko z Łukaszenką), ale i niejakiego Sierzputowskiego z anegdoty Marka Hłaski. Otóż Sierzputowski, pytany przez panią na lekcji, z czym mu się kojarzy jesień, odpowiada: "Z dupą, psze panią". Zdumiona pani pyta: "Dlaczego z dupą?", a Sierzputowski na to: "Bo mi się wszystko z dupą kojarzy". Zdumiony pytam więc, dlaczego Stanisławowi T. PiS kojarzy się z Leninem. Odpowiedź "w stylu Sierzputowskiego" mogłaby sugerować, że Stanisław T. w młodości za mocno zagłębiał się w pisma Wodza Światowego Proletariatu, ale przecież o to go nie podejrzewamy, tak samo jak on nie podejrzewa Jarosława K. o mordercze skłonności. To tylko taka felietonowa retoryka, cóż, że głupia i bez sensu - ważne, że znajdująca poklask gawiedzi, tej samej, której jak ognia unika wytworny turysta Smecz. Panie kochanku, nadeszła chwila próby Tradycyjnie już na alarm bije Stefan Bratkowski, który pewnie z racji wieku, a pewnie też z racji wrodzonej "wyższości moralnej", nazywa "panienką" dziennikarkę, która ośmiela się tropić związki Kwaśniewskiego i Michnika. Nestorowi polskiego dziennikarstwa (oczywiście wolnego) nie podoba się, że bezczelna smarkula robi to teraz. Ma to chyba znaczyć, że teraz te związki już nie zachodzą, co byłoby równoznaczne z tym, że SLD-owsko-Michnikowa koalicja "porozumienia ponad podziałami" była tylko doraźnym mydleniem oczu, a afera Rywina - wypadkiem przy pracy. Stefan Bratkowski, jak na autorytet moralny przystało, dmie w trąbkę bojową. Apeluje o zwarcie szyków i wspólny front przeciwko "jedynowładczej i zaborczej", "rzekomo katolickiej" partii, stosującej chwyty "szalbiercze i nieczyste". Zgodnie ze standardami "niezależnego dziennikarstwa" ani słowa na poparcie tych "odważnych" epitetów. Dowody to sprawa drugo- albo trzeciorzędna w sytuacji, gdy - panie kochanku - nadeszła chwila próby. Nie będą nam tu "dwudziestoparoletni chłopcy" lustrować środowiska, które przecież lustruje się samo. Najpewniej samo przez się. Jako dziennikarz wiem co nieco o tym środowisku i zapewniam wszystkie autorytety moralne IIIRP, że nie ma w nim najmniejszej woli samooczyszczenia. Ale Stefan Bratkowski pewnie wie lepiej. To pocieszające, że jest ktoś, kto nam, maluczkim, rozrzuconym po różnych lokalnych redakcjach, wskaże właściwą drogę. W końcu - jak z właściwą sobie skromnością zauważa Bratkowski - "ktoś w kraju musi nieść społeczeństwu ducha równowagi i zdrowego rozsądku". Nie interesują mnie obsesje Smecza, Tyma i Bratkowskiego: Telewizja Trwam, Radio Maryja, ojciec Rydzyk itd. Niech się tymi obsesjami zajmują inni, nie wiem, może lekarze, może socjologowie. Zresztą, każdy ma swoje obsesje. Moja polega na porównywaniu tego, co piszą media, a zwłaszcza felietonowe tuzy, z tym, co widać i słychać na ulicy, w tramwaju, w sklepie. Otóż, w imieniu tego, co tam widzę i słyszę, mówię wam, państwo felietoniści, redaktorzy i reporterki wolnych mediów, których nie ma, albo które są (zależy od mediów): tego wszystkiego, o czym tak jazgoczecie i o czym z takim zapałem piszecie, nie ma, po prostu - nie ma. Nie ma dyktatury, nie ma nawet dyktaturki. Jest tylko wasza złość na rzeczywistość za to, że nie jest taka, jakiej byście chcieli. Coraz bardziej bezradna złość. JAROSŁAW JAKUBOWSKI http://www.rzeczpospolita...minus_a_14.html |
||||||||||||||||
