IVRP.pl

[Hegemon]

Zgredek napomknął już o tej misji w wątku poświęconym NH, ale warto chyba założyć osobny. Już 14 stycznia sonda dokona przelotu obok Merkurego - pierwszego z trzech przed ostatecznym wejściem na orbitę planety, które ma nastąpić w 2011 r.

[Zgred]

Blisko coraz bliżej !
Tu strona na temat przelotu w pobliżu Mercurego - zaledwie 200 km nad powierzchnią.

[Hegemon]

Zostały tylko trzy dni!

Na razie pokontentujmy się czymś takim:


9 stycznia 2008, 11:04 UTC, odległość 2.7 miliona km., rozdzielczość 70 km./piksel


10 stycznia 2008, 21.06 UTC, odległość poniżej 2 mln km., rozdzielczość 50 km./piksel

[Zgred]

Ja próbuje rozpracować ten panel.
Wygląda b. ciekawie na razie chyba go nie do końca rozumiem.

[Hegemon]

U góry masz oś czasu z zaznaczonym czasem aktywności poszczególnych instrumentów (kamera szeroko- i wąskokątna, spektrometr UV, wysokościomierz laserowy), pod spodem z lewej obraz z kamery szerokokątnej, z prawej wąskokątnej, pośrodku glob Merkurego z nałożonymi granicami poszczególnych kadrów kamery wąskokątnej (niebieska siatka). Tak sądzę

Edit: Na globie Merkurego wyraźnie zaznaczone są obszary sfotografowane i nie przez Marinera 10.

[Hegemon]

11 stycznia 2008, 9:06 UTC, odległość 1.7 mln km., rozdzielczość 44 km./piksel

[Zgred]

[Hegemon]

Czeba było doprecyzować ossochodzi

Aktualne masz powyżej, te "z NAC" względnie "z WAC" są tak naprawdę z dorobku Marinera 10.

Edit: Materiał zdjęciowy na lewo od nieobserwowanego pasa (jasna smuga od bieguna do bieguna) to dane radarowe uzyskane przez radioteleskop w Arecibo.

[Hegemon]

To już jutro! Moment największego zbliżenia to 19:04:39 UTC (20:04:39 naszego czasu).


12 stycznia 2008, 9:06 UTC, odległość 1.2 mln km., rozdzielczość 31 km./piksel

[Hegemon]

13 stycznia 2008, 6:34 UTC, odległość 760 000 km., rozdzielczość ~20 km./piksel

Dane uzyskane podczas przelotu zaczną być transmitowane na Ziemię około 22 godzin po momencie największego zbliżenia.

[Hegemon]

No i właśnie przelatuje Warto odpalić teraz panel z linku zapodanego przez Zgredka i włączyć tryb czasu rzeczywistego - za parę chwil zacznie się sesja zdjęciowa (jedna z łącznie siedmiu - pierwsza miała miejsce jakiś czas przed maksymalnym zbliżeniem) przy użyciu kamery wąskokątnej. Teraz pozostaje tylko uzbroić się w cierpliwość i czekać na dane.

[Hegemon]

W tej chwili pracuje kamera szerokokątna wykonując zdjęcia w kolorze - z uwzględnieniem obszarów dotychczas nie obserwowanych (w tym okolic bieguna północnego).

[Hegemon]

A teraz okolice bieguna południowego, dla równowagi - tym razem znów kamerą wąskokątną.

[Zbigniew]

Powtórz adres gdzie to można zobaczyć pleees.
Byle szybko bo mi ucieknie.
bo to:
http://messenger.jhuapl.edu/mer_flyby1.html
nie chodzi. "Unas niet takowo serwera"

[Hegemon]

http://messenger.jhuapl.edu/encounters/ - ale jest już po sesji obserwacyjnej. Dane zaczną spływać za niecałą dobę, na publikację trzeba będzie poczekać pewnie przynajmniej do środy.

[Hegemon]

W oczekiwaniu na nowe obrazki trajektoria lotu naszej sondy:

[Hegemon]

Pierwszy rzut oka na nigdy przedtem nie obserwowaną półkulę Merkurego:



Zdjęcie wykonano kamerą szerokokątną (WAC) jakieś 80 minut po momencie największego zbliżenia, z odległości ~ 27 000 kilometrów. Rozdzielczość 10 kilometrów / piksel (obraz w pełnym rozmiarze uzyskamy po kliknięciu weń).

Jasna plama u góry po prawej to basen Caloris - jedna z największych struktur uderzeniowych w Układzie Słonecznym. Mariner 10 sfotografował swego czasu jedynie wschodnią jej połowę.

[Hegemon]

Ciekną im te obrazki jak nie przymierzając krew z nosa, a serwer i tak się zapchał. To już zakrawa na Amerikanische Wirtschaft!



Okolice krateru Vivaldi (po prawej u góry, na granicy cienia), zdjęcie wykonano kamerą wąskokątną (NAC) z odległości 18 000 kilometrów, na 56 minut przed momentem największego zbliżenia. Obszar przedstawiony na zdjęciu ma wymiary ok. 500 × 500 km., najmniejsze rozróżnialne szczegóły maja rozmiar rzędu kilometra.

Niezmiernie ciekawe1 są w moim mniemaniu podłużne, równoległe struktury geologiczne rozcinające stare kratery (lewy górny róg).

[Hegemon]

I jeszcze dwie sztuki:


rozdzielczość 360 m./piksel, szerokość kadru ~370 kilometrów


zdjęcie wykonano z odległości 5800 kilometrów, szerokość kadru 170 kilometrów, najmniejsze rozpoznawalne kratery mają średnicę około 300 metrów

[Zgred]

To tym razem ja.
Kolejne dwa nowe bardzo dokładne zdjęcia.

[Hegemon]

TKJ



Zdjęcie wykonano z odległości 5000 kilometrów, 20 minut po największym zbliżeniu. Najmniejsze dostrzegalne obiekty mają jakieś 400 metrów średnicy - oczywiście po powiększeniu zdjęcia do oryginalnego rozmiaru. Warto zwrócić uwagę na łańcuszki małych kraterów rozchodzące się promieniście od głównego krateru - za ich powstanie odpowiada materiał wybity z tego ostatniego.



To z kolei zdjęcie wykonane zostało na 80 minut przed największym zbliżeniem z odległości 27 000 km.; najmniejsze dostrzegalne obiekty mają rozmiary rzędu 10 km.

[Hegemon]

I jeszcze jedna fotka, wykonana dosłownie minuty po maksymalnym zbliżeniu:

[Hegemon]

Teraz ponownie parka:



Zdjęcie wykonano 18 minut po maksymalnym zbliżeniu z odległości 5000 km. Najmniejsze rozpoznawalne szczegóły mają wielkość rzędu 400 m.



Taka ciekawostka: krater ze "słuchawką" na dnie podejrzewany jest o aktywność wulkaniczną, co oczywiście nie wyklucza jego uderzeniowej genezy: impakt spowodować mógł pęknięcia w skorupie planety przez które magma podpłynęła pod powierzchnię, a następnie wydostała się na zewnątrz; po opróżnieniu komory magmowej dojść mogło do częściowego zapadnięcia się stropu nad nią (niech mnie Barni poprawi, jeśli coś pokręciłem ). Skala podana na obrazku, sonda znajdowała się w tym momencie w odległości 19 300 km. od powierzchni planety.

[Zbigniew]

Bardzo serio pytanie odnośnie tego rodzaju zamieszczanych zdjęć. Czy jest też na forum ktoś komu sprawia kłopot oglądanie obrazów tego szczególnego rodzaju? Otóż patrząc na nie niekiedy (mniej więcej 1 na 3) kratery uderzeniowe moje oko i mózg odbiera jako wypukłości. Jakby powierzchnia nie była usiana dziurami a wypukłościami. Wiem, że jest to złudzenie. Pytam tylko czy jest może jeszcze ktoś kto ulega podobnej jak ja iluzji. Po raz pierwszy natknąłem się na taki kłopot chyba z 10 lat wstecz oglądając przepiękną kolorową panoramę Księżyca (chyba w NG). Niekiedy udawało mi się widzieć "dziury" innym razem ten sam obraz był odbierany jako "wypukłości".

Wspaniałe zdjęcia.

[Hegemon]

Kiedyś też tak miałem. To ponoć nie kwestia li tylko postrzegania wzrokowego, lecz analizy odebranych sygnałów przez mózg.

Tymczasem kolejne zdjęcie, wykonane z odległości 33 000 kilometrów, 98 minut po maksymalnym zbliżeniu: okolice południowego bieguna planety.

[Zgred]

[Hegemon]

Kulega Merkury wreszcie w kolorze! Acz nie do końca prawdziwym - złożyły się nań zdjęcia wykonane w podczerwieni, czerwieni i fiolecie (fala o długości 1000 nm, 700 nm i 430 nm odpowiednio).

[Hegemon]

Otoczenie krateru Matisse (210 kilometrów średnicy).

[Hegemon]

Jeszcze jedna fotka:

[Hegemon]

Okolice północnego bieguna planety: