IVRP.pl Strona Główna IVRP.pl
polityka - militaria - kultura - podróże

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Nie płakałem po "Borsuku" (chyba)
Autor Wiadomość
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Czw 10 Mar, 2016 13:32   Nie płakałem po "Borsuku" (chyba)

Dzisiejszy njus jest taki że projekt nowego BWP "Borsuk" idzie do piachu. Alternatywą jest zakup licencji za granicą i, co jest już informacją szokującą, owa licencja ma dotyczyć pojazdu nie pływającego !!!
Uzasadnieniem jest czas potrzebny na opracowanie własnej konstrukcji; która najwyraźniej jest ciągle w głębokim lesie.

To że projekt "Borsuk" jest niedoszacowany czasowo wiadomo było od początku, tak więc potencjalnie to dobra decyzja - tym lepsza jeśli wraz z uwaleniem krajowego BWP uwalony zostanie wymóg pływalności. Jak będzie zobaczymy w praniu.

P.S.
Ciekawe tylko czy w pakiecie nadchodzących sankcji nie pojawi się zakaz dostaw uzbrojenia...
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
delwin
członek zarządu organizacji powiatowej

Dołączył: 17 Lut 2007
Posty: 1034
Wysłany: Pią 11 Mar, 2016 00:35   

Uzbrojenie nam niepotrzebne...

http://wiadomosci.onet.pl...riozalny/3gl9r0
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Pią 11 Mar, 2016 02:38   Re: Nie płakałem po "Borsuku" (chyba)

Zgred napisał/a:

Ciekawe tylko czy w pakiecie nadchodzących sankcji nie pojawi się zakaz dostaw uzbrojenia...


W Korei się kupi. Chociaż ten ichni akurat pływa.

No cóż, od początku można było wątpić (i głośno wątpiono) w realność samodzielnego opracowania tak Borsuka, jak i Geperda w postaci sprawnych systemów, będących czymś innym niż skorupami wypełnionymi w całości importowanymi rozwiązaniami. Wobec czegoś takiego gorszość w przemyślany sposób kupionej licencji nawet w aspekcie przemysłowym jest czysto pozorna. Wydaje się, że w tej chwili nasz przemysł stać po skonsumowaniu Rosomaka na opracowanie sensownego wozu kołowego oraz twórcze podejście do istniejącej platformy gąsienicowej — też nieźle biorąc pod uwagę sytuację sprzed 15 lat. A jedynymi ofiarami kasacji „krajowych” projektów będą grantożercy. Żeby tylko jeszcze wmontować się jako partner w projekt czołgu IV generacji...
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Czw 07 Kwi, 2016 08:29   

Ciekawe sygnały o uzbrojeniu tego "Borsuka" co to go nie będzie albo tego BWP co to może będzie jak nie będzie "Borsuka". Ponoć armata Bushmaster II ATK Mk44S zosatał wybrana ze względu na posiadanie wersji 40 mm i to ta wersja jest przewidziana na BWP.
Ciekawe1

Co prawda w owe BWP to ja już przestaje wierzyć ale powyższe info jest jakimś światełkiem racjonalnej refleksji monistów (IMHO oczywiście). W przeciwieństwie do wymogu wdrożenia amunicji programowalnej na już, co bezsensownie wydłuża proces rozwoju wieży.
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Pią 08 Kwi, 2016 12:59   

Ejże, nie jesteś już apostołem amunicji programowalnej?
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Pią 08 Kwi, 2016 16:39   

Jestem ale takim oświeconym :D

W trzydziestkach ma ona jednak nieco mniejszą wartość niż w trzydziestkachpiątkach, a co ważniejsze nie ma najmniejszego sensu zatrzymywać realizacji projektu wieży dla KTO tylko z powodu programowalnej amunicji - tą można wdrożyć z czasem.
Warunkiem racjonalności tej operacji jest też produkcja tej amunicji u nas, o czym na razie cisza.
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Sob 09 Kwi, 2016 01:44   

W istocie, jest to cenny ficzer, ale jednak nie powinien stanowić warunku sine qua non. W szczególności jeżeli realną alternatywą jest kaliber 73 mm.

Jednak najstraszliwsze w artykule z D24 jest to, co napisano o Bumarze. Jeżeli nie jest to element meczu z HSW — horror, horror.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Pią 15 Kwi, 2016 13:21   

Borsuk utył do 35-45 ton, co wydaje się wskazywać na nagłą inwazję zdrowego rozsądku (i chyba czyni mniej prawdopodobnym CV90 jako bazę). Jednocześnie mocarstwowe projekcje Bumaru przyprawiają o bojaźń i drżenie.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Pią 15 Kwi, 2016 14:20   

CV 9035 Mk.III waży 35 ton.
Wchodzenie w masę powyżej 40 ton może być poza naszymi możliwościami finansowymi (zakup, eksploatacja, logistyka).
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Pią 15 Kwi, 2016 16:28   

Zakup to jedno, jeżeli bazą miałaby być Puma, tanio nie będzie (inną opcją jest zapewne Ajaxowe wydanie ASCODa). Eksploatacja — tu już nie powinno być naprawdę istotnej różnicy. Tak samo z logistyką, ta dla 35 lub 45 ton tak samo jest albo jej nie ma. Jeżeli można używać zaplecza T-72, obsłuży obie opcje, jeżeli nie — obie trzeba kupić.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Wto 23 Maj, 2017 23:24   

W ramach dzisiejszej serii newsów o tym jak ma wyglądać nowa, a niezwyciężona armia Polska - kolejny raz poszło info o odstąpieniu od wymogu pływalności Borsuka.
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Śro 24 Maj, 2017 12:50   

Ale ponoć nadal mają być wersja pływająca i nie.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Black^Widow 
Oberfeld-Hebel


Pomógł: 3 razy
Dołączył: 28 Wrz 2006
Posty: 4719
Skąd: DC (District Cracovia)
Wysłany: Pią 26 Maj, 2017 12:58   

Odnoszę wrażenie że owa "dzisiejsza seria newsów" (czyli sprzed 3 dni) była chyba obliczona na debatę sejmową , albo tyko mi się tak zdaje ...
Choć przyznam że, oglądając tamto wystąpienie KANTa , dziwne ale po raz pierwszy poczułem ...hmm , jakąś taką niewielką dawkę optymizmu i nadziei chyba własnie na dopływ rozwiązań zdroworozsądkowych . Sugestywne gadane ma , to trzeba przyznać, nawet na mnie czasem oddziaływać potrafi. :)
_________________
po apelu policji skruszeni hakerzy odesłali skradzioną bazę mailem
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Wto 30 Sty, 2018 16:07   

Według Wolskiego i Kucharskiego można nie płakać — projekt idzie do piachu z uwagi na rewizję WTT (czy właściwie WZTT). Mają dojechać do etapu umożliwiającego rozliczenie środków z NBCiR — i do widzenia.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
delwin
członek zarządu organizacji powiatowej

Dołączył: 17 Lut 2007
Posty: 1034
Wysłany: Wto 30 Sty, 2018 17:42   

I teraz może być powrót do Andersa (wersja mod.) lub ponoć ew. licencja na Lynxa...
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Wto 30 Sty, 2018 17:47   

Albo CV90, którego nową wersję właśnie zaprezentowano z myślą zapewne o Czechach i Polsce, a BAE Systems ma nieźle rozpoznany rynek polski.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
delwin
członek zarządu organizacji powiatowej

Dołączył: 17 Lut 2007
Posty: 1034
Wysłany: Wto 30 Sty, 2018 17:54   

Dowcip w tym, że z BWP jesteśmy na takim etapie, że cokolwiek nie weźmiemy w miarę przyzwoitej wersji) to będzie epokowy skok dla zmechu. To trochę jakbyśmy teraz szukali następców dla T-55...
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Wto 30 Sty, 2018 18:02   

Osobiście, bazując na najogólniejszym oglądzie, chyba preferowałbym Rheinmetalla z uwagi na znajomość z nimi nawiązaną dzięki modernizacji Leo i perspektywy związane z czołgiem nowej generacji. BAE nie gra w tym segmencie. Najbardziej wątpliwy wydaje się być z tego wszystkiego Anders, ryzyko że czas zleci, a w efekcie wyjdzie kasztan, chyba niemałe.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Wto 30 Sty, 2018 19:21   

Ciekawe1
Czyżby skala czystek po Złotoustym Antonim doszła aż tu ?

Pytanie czy ta nowa wersja CV90 i Lynx wytrzymają podkalibrową amunicję z trzydziestek?

Anders wymagał by chyba przeprojektowania podwozia z wałków skrętnych na hydropneumatyczne. Generalnie duże ryzyko. Tempus fugit.
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Wto 30 Sty, 2018 22:26   

Na zmianę koncepcji zawieszenia chyba czasu by raczej nie było, zresztą hydropneumatyka nie wydaje się być sine qua non, Lynx i CV jeżdżą na drążkach.

Wolski twierdzi, że już 9040C dzięki osłonom IBD jest z przodu wieży i kadłuba odporny na APFSDS 30 mm. Tym bardziej nowa wersja. Lynx — można zakładać, że Rh niżej nie zszedł.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Czw 01 Lut, 2018 10:59   

To ja bym brał CV90 - dywersyfikacja dostawców ciężkiego sprzętu dobrze nam zrobi, a Rheinmetall jest naturalnym partnerem czołgowym.
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Czw 01 Lut, 2018 12:09   

Czemu nie, to dojrzały wóz, który rozwinął się bardzo od dość prymitywnej, cienkiej blaszanki z początku kariery, w dodatku sprawdzony eksploatacyjnie.

No i jak zauważył Delwin, czego by nie wybrać (pod warunkiem sensownej konfiguracji), dla wojska będzie to przesiadka jak ze zgniłego Dużego Fiata. Czy do nowego Volkswagena, Opla, czy Mercedesa — to nie bez znaczenia, ale jednak potężny skok w każdym wypadku.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Wto 20 Lut, 2018 14:40   

Tytułem uzupełnienia. Wedle lutowej WiT najnowsza wersja CV90 będzie wyposażona w "aktywne zawieszenie", które chyba można interpretować jako hydropneumatyczne.
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Wto 08 Maj, 2018 19:12   

Taki drobiazg.
Jakbyście się zastanawiali jaki #%¤&¤%¤#/(%&&¤ wymyślił wymóg pływalności dla BWP - to w najnowszej NTW niejaki Waldemar Skrzypczak dokonał najwyraźniej kamingałtu popełniając artykuł o tym dlaczego na współczesnym polu walki pływalność to podstawa (i przy okazji kanonizując BWP-1).
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Śro 09 Maj, 2018 12:50   

Homoseksualizm stał się oklepany, za pedofilię grozi prokurator, więc też odpada, trzeba błysnąć innym ekscentryzmem. Akwenofilia jest jak znalazł.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Black^Widow 
Oberfeld-Hebel


Pomógł: 3 razy
Dołączył: 28 Wrz 2006
Posty: 4719
Skąd: DC (District Cracovia)
Wysłany: Wto 22 Maj, 2018 11:56   

To ja , dla porządku oraz pewnego usystematyzowania wiedzy (także swojej) wklejęe jednak część materiału z Defence24.pl autorstwa Juliusza Sabaka pt. "Zanim nadejdzie Borsuk cz.2. Drogi modernizacji BWP-1 [ANALIZA]" n/t modernizacji BWP-1

Na wstepie o celowości tego kroku:

Defence24.pl napisał/a:
Na wstępnie należy się odnieść do zarzutów, jakie pojawiły się po publikacji pierwszej części tekstu, mówiące o „pudrowaniu trupa” i „modernizacji nieperspektywicznego złomu”. Oczywiście, co zaznaczam na każdym kroku, dziś polskie, nigdy nie modyfikowane, BWP-1 mają mniej niż minimalne zdolności bojowe, a ich uzbrojenie jest wręcz archaiczne. Jednak bez tych pojazdów, do czasu wyprodukowania odpowiedniej liczny BWP Borsuk, polska piechota zmechanizowana będzie musiała przesiąść się niebawem na ciężarówki. Wówczas jej zdolność do wsparcia czołgów czy realizacji innych działań operacyjnych stanie się wyłącznie teoretyczna.

Potrzebne jest więc rozwiązanie pomostowe co najmniej do roku 2030 w postaci remontów i przynajmniej podstawowej modernizacji nie mniej niż 500 pojazdów. Dotyczy to rzecz jasna maszyn możliwie najmłodszych, a więc najmniej zużytych. Najstarsze, pochodzące z dostaw w latach 1973-1980 nie będą tu brane pod uwagę chociażby ze względu na wiek. Do dyspozycji pozostaje więc przynajmniej część spośród 668 BWP-1 dostarczonych do Wojska Polskiego w latach 1981-1988.


Analiza głównych bolączek starawego BWP-1

Defence24.pl napisał/a:

Zabytkowy BWP-1 z szansą na przedłużenie życia?

Temat ten został szczegółowo omówiony w pierwszej części tekstu, ale dla przypomnienia warto wymienić największe problemy BWP-1:

Jest to przede wszystkim archaiczne uzbrojenie w postaci armaty niskociśnieniowej 73 mm o bardzo krótkim zasięgu i niskiej szybkostrzelności oraz nieskutecznych przeciw nowoczesnym czołgom ppk Malutka. Uzbrojenie powinno składać się z działka kalibru 30 mm w miarę możliwości wzbogaconego o nowoczesne pociski kierowane.

Z systemem uzbrojenia łączy się kwestia przyrządów obserwacyjnych z aktywnym reflektorem podczerwieni, co nie tylko powoduje znikomą świadomość sytuacyjną i brak możliwości skutecznego zwalczania celów w nocy ale również ujawnia pozycję pojazdu z odległości zależnej tylko od pola widzenia przeciwnika.

Kolejny problem to bardzo słabe opancerzenie, wynikające z wymogu pływalności. Przedni pancerz chroni przed pociskami do 23 mm a boczny jedynie przed amunicją karabinową 7,62 mm. Minimum dla współczesnych wozów to dookólna ochrona przed amunicją 12,7-14,5 mm i przedni pancerz odporny na pociski 30 mm.

Układ napędowy jest stary, oparty na technologiach sprzed pół wieku oraz mało wydajnym rosyjskim silniku, co rzutuje nie tylko na osiągi ale również wysokie koszty eksploatacji i potrzebę częstszych remontów.

Ostatnia kwestia, bardzo ważna, lecz jednocześnie relatywnie najmniej kłopotliwa i kosztowna to system łączności, który dziś opiera się na zabytkowych, sowieckich radiostacjach R-123.

Pomimo wszystkich tych kwestii pojazdy BWP-1 posiadają też pewne zalety. Przede wszystkim wóz charakteryzuje się niską sylwetką, utrudniającą trafienie i ułatwiającą maskowanie oraz okopanie pojazdu lub ukrycie go za przeszkodami. Są to cechy szczególnie przydatne w działaniach obronnych w znanym terenie.

Przy tym jego mobilność również pozostaje na zadowalającym poziomie, ale może tez być podniesiona stosunkowo niskim kosztem. Przy tym wszystkim w kraju jest ponad 1200 pojazdów tego typu, nie licząc wersji specjalnych jak BWR-1S, co umożliwia ukompletowanie co najmniej połowy z nich na poziomie kwalifikującym do modernizacji.

Możliwych jest kilka wariantów takiej modernizacji, zależnych zarówno od potrzeb jak i środków. Mogą one objąć tylko kilka kluczowych komponentów, lub wiązać się z istotną przebudową pojazdów. Zanim rozważymy konkretne kombinacje proponuje rozważyć poszczególne zagadnienia i dostępne w nich opcje.


Oraz proponowane działania:

Cytat:
Największy problem – większa siła ognia

Głównym problemem BWP-1 jest, o czym mówiono już wielokrotnie, uzbrojenie nie przystające do współczesnych potrzeb. Jest to powodem, dla którego już w 1974 roku zbudowano prototyp pojazdu z nowym uzbrojeniem który już w 1980 roku wszedł na uzbrojenie sił zbrojnych ZSRR jako BMP-2.


Fot. 12BZmech
Uzbrojenie BWP-1 to pociski kierowane Malutka, armata niskociśnieniowa 73 mm i karabin maszynowy 7,62 mm.

Miał on bardzo podobną konstrukcję i wiele wad poprzednika, ale jego uzbrojenie podstawowe obejmowało 30 mm armatę automatyczną i nowej generacji rakiety 9M111 Fagot a później również 9M113 Konkurs. Nowe pociski są wyposażone w znacznie skuteczniejsze głowice, osiągają większą prędkość, ale przede wszystkim ich system naprowadzania powoduje, że „martwa strefa” od momentu odpalenia to jedynie pierwsze 50 metrów lotu rakiety.

Tymczasem pociski 9M14 Malutka zastosowane na BWP-1 mają minimalny zasięg ponad 500 metrów, który pokrywa potężna lecz powolna i niecelna armata 2A28 Grom o realnym zasięgu sięgającym właśnie kilkuset metrów. Obecnie zresztą również ppk Fagot i Konkurs, choć znacznie nowocześniejsze od Malutek, należy uznać za przestarzałe.

Podstawowym zadaniem jest więc w ramach modernizacji uzbrojenie polskich BWP-1 w odpowiednie działko szybkostrzelne. Cel ten przyświecał wszystkim programom modernizacyjnym o których pisaliśmy w części pierwszej. Proponowano rozwiązania od działka 23 mm, poprzez 30 mm Bushmastery, stosowane dziś na KTO Rosomak, aż po armatkę Bofors kalibru 40 mm. W poszczególnych rozwiązaniach występował jednak problem zbyt dużej masa, która nie tylko uniemożliwiała BWP-1 pływanie, ale też upośledzała wyważenie i nadmiernie podnosiła jego ciężar całkowity.

Wynika to z niewielkiego zapasu nośności, który wynosi około 1,5 tony. Obecnie stosowana wieża i jej uzbrojenie są relatywnie lekkie, więc ich demontaż ogranicza nasz wybór do systemów uzbrojenia o masie do 2 ton jeśli pojazd ma zachować zdolność do pływania i pewną rezerwę modyfikacyjną. Jeśli zostanie podjęta decyzja o rezygnacji z pływania, to możliwe jest zastosowanie cięższych wariantów. Należy mieć jednak świadomość, że zapas wzrostu wagi przyda się jeszcze np. do podniesienia poziomu ochrony.

W zakresie załogowych i bezzałogowych systemów uzbrojenia pojazdów obserwowano w ostatnich latach dość intensywny rozwój, jednak ograniczenia masowe i techniczne jakie stawia BWP-1 jak również dostępne opcje nie dają dużego pola wyboru. Do wyboru są de facto trzy warianty:

Pierwszy i potencjalnie najbardziej atrakcyjny, to zastosowanie wieży będącej już na uzbrojeniu Wojska Polskiego lub mającej wejść do służby w najbliższym czasie. Ta pierwsza, to stosowana na KTO Rosomak wieża Hitfist-30P uzbrojona w działko 30 mm i karabin maszynowy oraz posiadająca opcję zabudowy wyrzutni ppk Spike. Druga, to jej następca na KTO Rosomak oraz docelowe uzbrojenie BWP Borsuk, czyli wieża bezzałogowa ZSSW-30 konstrukcji polskiej o takim samym uzbrojeniu.

Szczególnie ta druga mogłaby być bardzo atrakcyjna, gdyż pozwalałaby na szkolenie przyszłych załóg BWP Borsuk za względu na zastosowanie identycznego modułu uzbrojenia. Oba rozwiązania łączą niestety dwie istotne wady. Pierwszą jest masa, która dla wieży Hitfist-30P bez pocisków Spike wynosi wraz z amunicją ponad 2800 kg, czyli znacznie więcej niż wspomniany wcześniej limit 2 ton. Z podwójną wyrzutnią pocisków kierowanych Spike masa wzrasta o kolejne pół tony.


Fot. P. Malicki
Jedną z opcji uzbrojenia BWP-1 jest zastosowanie wieży bezzałogowej ZSSW-30, stosowanej również w BWP Borsuk (na zdjęciu).

Dane o masie ZSSW-30 nie są obecnie oficjalnie dostępne, ale biorąc pod uwagę konstrukcję wieży, poziom ochrony, użycie kilku systemów obserwacyjnych czy wreszcie wyrzutni ppk można założyć, że również jest wyższa niż 2 tony. W kadłubie BWP-1 potrzeba też znacznych zmian, aby osadzić jarzmo wieży o całkiem odmiennych wymiarach. Generuje to oczywiście dodatkowe koszty.

Alternatywą dla polskich wież może być zastosowanie rozwiązań zagranicznych mieszczących się w wymaganiach dotyczących masy – prostszych, lżejszych i opracowanych od początku z myślą o modernizacji sowieckich wozów. Interesująca mogłaby być kooperacja z sąsiadami. Ukraiński Ukroboronprom posiada w ofercie wieże bezzałogowe takie jak „Szkwał” czy „Sztylet”, dedykowane właśnie modernizacji pojazdów BMP-1 i BMP-2. Wymagało by to jednak kooperacji a przede wszystkim wymiany uzbrojenia w postaci 30 mm działek na amunicję standardu rosyjskiego na posiadające dłuższą lufę i większą masę całkowitą armatki automatyczne Bushmaster II stosowane w polskiej armii.
[...]

W dalszej części artykułu autor przedstawia jeszcze kilka innych rozwiązań, są to :
- słowacka wieża Turra-30
- słowacka jednoosobowa wieża KD-V30
- wieże bezzałogowe systemu Cockerill CPWS 30
- otwarty zdalnie sterowany moduł uzbrojenia Samson RCSW-30
-
Cytat:
astosowanie zamiast wieży zdalnie sterowanych modułów uzbrojenia dostosowanego do wykorzystania broni wielkokalibrowej oraz, coraz częściej, pocisków kierowanych. W tej kategorii bardzo ciekawe rozwiązanie stanowią np. moduły EOS R400S-Mk2 (o masie 400 kg) czy też Kongsberg Protector RWS LW-30 (masa 460 kg) których uzbrojeniem jest 30 mm działko Orbital ATK M230LF


Cytat:

Opancerzenie – pięta achillesowa BWP-1

Kolejna istotna wadą BWP-1 to jego zbyt słabe jak na współczesne pole walki opancerzenie. Przedni pancerz chroni przed trafieniami do kalibru 23 mm. Boki i tył pojazdy są jeszcze słabsze i chronią jedynie przed pociskami kalibru 7,62 mm i odłamkami artyleryjskimi. Do ich penetracji wystarczy więc karabin maszynowy 12,7 mm z amunicją przeciwpancerną, czyli uzbrojenie dość powszechnie stosowane na polu walki.

Choć zdarzały się też przypadki przebicia szczególnie newralgicznych punktów w rejonie drzwi i włazów również ogniem z broni ręcznej na minimalnym dystansie. Tymczasem, jak można przeczytać powyżej, dziś nawet pojazdy typu HMMWV albo nieco cięższe M-ATV mogą być uzbrojone w działka kalibru 20-30 mm.

Mimo to, ze względu na ograniczenia masowe i kosztowe należy bardzo starannie rozważyć ewentualne działania mające na celu wzmocnienie opancerzenia kadłuba pojazdu. Powinno ono dotyczyć jedynie odporności balistycznej a nie przeciwminowej, ze względu na koszt i skomplikowanie takiej zmiany. W pierwszej kolejności należy wzmocnić boki pancerza w odcinku nadgąsienicowym do poziomu zapewniającego ochronę przed amunicją 12,7-14,5 mm i przedniej części do kalibru 30 mm.

W przypadku wymogu pływalności mogą to być demontowane na czas przeprawy panele. Mogą to być elementy kompozytowe lub ceramiczne, dla obniżenia masy. Bezpieczeństwo zwiększą też znacznie odpowiednie materiały antyrykoszetowe wewnątrz przedziałów załogi i desantu oraz systemy gaśnicze i przeciwpożarowe. Kolejne rozwiązanie podnoszące przeżywalność załogi to zastąpienie ławek desantu i siedzeń załogi podwieszanymi fotelami absorbującymi energię w przypadku trafienia lub detonacji miny.

Najbardziej ambitny wariant, mało prawdopodobny w tej modernizacji, to dopancerzenie pojazdu przy istotnej zmianie bryły. Czyli de facto, ścięcie boków i stropu kadłuba na wysokości półek nadgąsienicowych, podwyższenie przedziałów bojowego i desantu poprzez dospawanie nowego stropu i burt oraz zmiana drzwi tylnych lub zastąpienie ich rampą. Jest to modyfikacja uzasadniona tylko w przypadku zastosowania modułu uzbrojenia wymagającego istotnych zmian w stropie pojazdu np. w celu przesunięcia wieży dla właściwego wyważenia pojazdu.

Należy pamiętać jednak, że podjęcie takiej decyzji niesie ze sobą szereg konsekwencji. W przypadku ograniczeń masy i kosztów priorytetem jest zwiększenie siły ognia a nie poziomu ochrony który w zakresie ograniczonej modernizacji w proporcji koszt-efekt nigdy nie zbliży się do nowoczesnych bojowych wozów piechoty.


W dalszej części materiału autor omawia jeszcze :
Cytat:
Aktywna i pasywna ochrona

Równie istotny jak opancerzenie, jest zastosowanie w BWP-1 nowoczesnego systemu kamuflażu obniżającego szansę wykrycia a co za tym idzie trafienia i zniszczenia pojazdu. W tym zakresie krajowi producenci oferują produkty na światowym poziomie, działające zarówno w świetle widzialnym jak też w innych długościach fal. Dobrym przykładem, niemal gotowym do zastosowania jest kamuflaż firmy Lubawa, który zastosowano na fińskich wozach BMP-2. Podobne rozwiązanie jest też testowane na KTO Rosomak. Równocześnie należy zadbać, aby pojazd posiadał odpowiednie kosze transportowe na siatki maskujące, które mogą znacznie podwyższyć przeżywalność pojazdów na stanowiskach bojowych.

Całkiem odrębną kwestią są systemy softkill i hardkill, których z oczywistych względów BWP-1 nie posiadają. Jeśli chodzi o systemy samoobrony hardkill to należy je z miejsca odrzucić. Ze względu na koszt, masę a przede wszystkim z uwagi na ich nieskuteczność przeciwko pociskom z działek automatycznych, które są dla BWP zagrożeniem większym niż pociski kierowane czy amunicja czołgowa.

Natomiast w programie modernizacji nie powinno zabraknąć systemu ostrzegającego o opromieniowaniu i wyrzutni odpowiednich granatów osłonowych. Dość logiczne byłoby tu zastosowanie systemu samoosłony pojazdu SSP-1 OBRA-3, stosowanego również na KTO Rosomak.
[...]


Cytat:

Systemy łączności i świadomości pola walki

Kolejny istotny problem BWP-1 to archaiczne noktowizory wymagające podświetlania reflektorem podczerwieni. Ich wymiana na nowoczesne, pasywne przyrządy optoelektroniczne nie nastręcza szczególnych problemów, częściowo jest to już realizowane na przykład poprzez przyrządy dostarczane przez PCO. Ponadto, nowe systemy uzbrojenia powinny dysponować generacyjnie nowymi systemami celowniczo-obserwacyjnymi (w tym termowizyjnymi), zbliżając „bewupy” do potencjału nowoczesnych platform na świecie.

Z uwagą należy podjeść natomiast do systemów łączności i wymiany informacji. Wątpliwe jest aby pojazdy, jak to zakładano w ramach programu Puma, otrzymały system BMS, gdyż jego wprowadzanie w siłach zbrojnych, nawet na najnowocześniejszych platformach zaledwie raczkuje. Należy natomiast zadbać o zgodne ze standardami NATO systemy łączności, pozycjonowania i nawigacji oraz identyfikacji swój-obcy. Rosyjskie radiostacje powinny zostać wymienione R-123 na radiostacje cyfrowe zgodne ze standardem NATO. Mogą to być polskie radiostacje, jak np. RKP 8000 czy RRC 9310 współpracujące z systemem Fonet-IP lub też inne rozwiązania stosowane w Wojsku Polskim.
[...]


oraz
Cytat:
Układ napędowy – więcej mocy?

Jeśli chodzi o modernizację układu napędowego, to jej zakres powinien być przede wszystkim zależny od masy całkowitej pojazdu. Jeśli wzrośnie ona znacząco, to uzasadnione są większe zmiany pozwalające utrzymać dobre co najmniej porównywalne do wersji podstawowej zdolności terenowe i inne osiągi. W przypadku utrzymania masy zbliżonej do obecnej wystarczy wymiana silnika i ewentualnie skrzyni biegów na nowocześniejsze a przez to bardziej ekonomiczne bez istotnej ingerencji w układ napędowy. W ukraińskiej modernizacji BWP-1 zastosowano w miejsce silnika UTD-20 o pojemności 15,8 l i mocy około 300 KM power-pack firmy Deutz o pojemności 7,2 litra i podobnej mocy wraz z nową skrzynia biegów.

W przypadku polskiej modernizacji uzasadnione byłoby zastosowanie silnika firmy MTU, gdyż takie mają stanowić standard w Wojsku Polskim. Może to być np. MTU 6V199TE20 o mocy do 260 kW/352 KM, który służy do napędu pojazdów LPG wykorzystywanych w systemie Regina (jako wozy dowodzenia dla baterii dział samobieżnych Krab kalibru 155mm). Przy 17 tonowej masie zapewnia on pojazdowi LPG prędkość 60 km/h i jest już eksploatowany co ułatwia obsługę i obniża koszt.

W ramach remontów i modernizacji można też przeprowadzić modyfikacje takie jak zastosowanie elementów elastomerowych w układzie amortyzacji, co powinno również poprawić komfort i osiągi przy minimalnych kosztach.[...]

źródło/więcej na: http://pgm.armaonline.pl/...943e710034f3ebd

Zachęcam do przeczytania całego materiału bo autor prezentuje tam wiele interesujących informacji oraz pomysłów analizując icch za i przeciw .
_________________
po apelu policji skruszeni hakerzy odesłali skradzioną bazę mailem
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Wto 22 Maj, 2018 14:46   

Ważną kwestią jest ustalenie priorytetów. Wydaje się, że najważniejsze pozostaje opancerzenie: jak pokazuje Ukraina, jeśli to nie jest wystarczające (czyli poziom 30 mm APFSDS z przodu + odporność na głowice kumulacyjne), wozy w większości przypadków nie będą w stanie realizować podstawowych zadań, nie są w stanie współdziałać z czołgami, a piechota musi się spieszać w tak dużej odległości od celu ataku, że w zasadzie przestaje być ważne, czym zostanie tam podwieziona. Ponieważ z opancerzeniem BWP-1 najtrudniej coś zrobić, istnieje spore ryzyko, że robiąc cokolwiek pominie się ten aspekt, a ewentualna modernizacja da np. coś, co może będzie np. niezłym niszczycielem BWP-ów, samo jednak nie BWP-em nie będzie.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Zgred
Szeregowy rezerwy

Pomógł: 1 raz
Dołączył: 31 Gru 2002
Posty: 5511
Wysłany: Wto 22 Maj, 2018 21:13   

Nie zgadzam się, niestety.
Nie da się zwiększyć opancerzanie BWP-1 do niezbędnego poziomu w racjonalnych dla tego wozu kosztach. Trzeba się pogodzić z faktem, że nie będzie on już normalnym BWP.
Zmieniłbym silnik i przeniesienie mocy bo da to oszczędności eksploatacyjne (także na szkoleniu). Dodał optronikę tak by się pozbyć reflektorów podczerwieni ale bez szaleństw, wymienił łączność i wymienił uzbrojenia na wariant w rodzaju trzylufowa półcalówka i skuteczne PPK i to wszystko.
Można się zastanowić czy niektóre wozy nie wyposażyć w jakiś wariant dwudziestkitrójki (choć pytanie czy jego pracowanie nie będzie zbyt czasowo i kapitałochłonne).
Otrzymamy bardziej transporter niż BWP ale trudno alternatywą są używki Marderów.
Moderka BWP winna iść równolegle z zakupami nowego wozu.

P.S. Z drugiej strony traktowanie odporności na poziomie 30 mm APFSDS z przodu jako warunku sine qua non abstrahuje trochę od faktu, iż żaden istniejący w realu rosyjski BWP jej nie posiada.
_________________
Szeregowy rezerwy
 
 
delwin
członek zarządu organizacji powiatowej

Dołączył: 17 Lut 2007
Posty: 1034
Wysłany: Śro 23 Maj, 2018 06:29   

BWP -1 można zmodernizować względnie tanio tylko do TO a to wymaga pewnych zmian w taktyce walki z ich użyciem: czyli dowóz i samoobrona a nie aktywne wspieranie na polu walki.
 
 
T.
Beczkowóz


Dołączył: 11 Mar 2003
Posty: 2144
Wysłany: Śro 23 Maj, 2018 12:11   

Zgred: no właśnie niekoniecznie się nie zgadzasz. Skoro opancerzenia nie można faktycznie poprawić bez wyjątkowo głębokiej ingerencji, bardzo problematyczne stają się jakieś wyrafinowane konfiguracje typu nowa piękna, droga wieża i nowy silnik w starej budzie, które w razie czego nie będą wypełniały swoich zadań albo będą podczas próby ich wykonania bezlitośnie tłuczone. Zostają jakieś przeróbki niskokosztowe, robiące z paralityka mocno kulawego. Ale de facto zostajemy faktycznie z TO, a nie BWP...

Opcją jest zaszalenie z wyspecjalizowanym niszczycielem BWP — armata 40–50 mm, bez desantu.
_________________
http://www.youtube.com/watch?v=-nY9j8Rxcrg
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Strona wygenerowana w 0,12 sekundy. Zapytań do SQL: 10